เรื่องมันเริ่มจากการที่มีวันหนึ่งเป็นวันที่ ร.6 ต้องไปพระราชทานน้ำสรงพระศพให้แก่กรมพระนเรศวรฤทธิ์ ตามธรรมเนียมนั้นเจ้าหน้าที่ต้องคอยพยุงพระศพขึ้นมาเพื่อรับพระราชทานน้ำสรงพระศพ แต่ในขณะที่กำลังพยุงพระศพขึ้นมานั้น พระศพได้ "อาเจียนสำรอกสิ่งปฏิกูลออกมา" จนส่งกลิ่นเหม็นเน่าไปทั่ว
.
ด้วยกลิ่นเหม็นเน่าที่รุนแรง ทำให้ ร.6 "ต้องทรงกลั้นพระอัสสาสะ" (กลั้นหายใจ) ขณะพระราชทานน้ำสรงพระศพ
.
เมื่อ ร.6 กลับจากงาน ได้โทรศัพท์ไปเรียก เจ้าพระยาธรรมาฯ (ม.ร.ว. ปุ้ม มาลากุล) เสนาบดีกระทรวงวังให้มาร่วมโต๊ะกินข้าว ขณะกำลังกินข้าว ร.6 ได้เล่าเรื่องพระศพกรมพระนเรศฯอาเจียน และได้สั่งเจ้าพระยาธรรมาฯว่า "ถ้าฉันตายขอให้หมอตัดเอาเครื่องในออกให้หมด ขออย่าให้เป็นอย่างกรมพระนเรศฯ"
.
เจ้าพระยาธรรมาฯ ก็รับปาก และกล่าวต่อไปอีกว่า "ทรงวางพระราชหฤทัยได้แน่ ถ้าหากข้าพระพุทธเจ้าหาชีวิตไม่แล้วก็ต้องเป็นหน้าที่ของเจ้าคุณรามราฆพ รับสนองฯต่อไป"
.
ครั้นถึงคราว ร.6 สวรรคต เจ้าพระยาธรรมาฯ ได้พานายแพทย์ 4 คน มาที่พระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน "แพทย์คนหน้าหิ้วหม้อนึ่งเครื่องมือขนาดย่อม คนที่ 2 ถืออะไรห่อผ้าขาวผับแล้ว ม้วนยาวประมาณฟุตกว่า คนที่ 3 ถือม้วนสำลีม้วนใหญ่กับผ้าพันแผล มัดหนึ่งมีหลายม้วน คนที่ 4 ถือขวดโหลใหญ่ใบหนึ่ง เดินเรียงหนึ่งตามท่านเสนาบดีเข้าไปในพระทวารห้องพระบรรทม"
.
เวลาล่วงไปไม่เกินครึ่งชั่วโมง เสนาบดีและแพทย์ทั้ง 4 ก็เดินกลับออกมา "ถือสิ่งของและเครื่องใช้อย่างเดียวกับเมื่อขาเข้าไป ต่างแต่พอจะสังเกตได้ว่าสิ่งของเหล่านั้นแก้ออกใช้แล้ว เช่น สำลีมีเหลือมานิดเดียว ผ้าพันแผลดูเหมือนจะใช้หมด แต่ส่วนขวดโหลใบใหญ่ เมื่อขาเข้าไปแลเห็นว่าเป็นขวดโหลเปล่าเนื้อแก้วใส ขากลับออกมาใช้ผ้าขาวหุ้มห่อมิดชิดไม่ได้เห็นสิ่งที่บรรจุอยู่ภายใน"
_____________________
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
ประวัติศาสตร์แนวเอียง
หนังสือเขียนโดยพระยาบำรุงราชบริพาร มหาดเล็กในรัชกาลที่ 6(เรื่องผีมาเฝ้า)
