|
ญี่ปุ่นเผชิญปัญหาการขาดแคลนอาหาร โมโมฟุกะ อันโดะ จึงคิดถึงการผลิตอาหารสำหรับมวลชนคนส่วนใหญ่ ปี 2491 อันโดะตั้งบริษัท Nissin Food Product และสินค้าที่เขานึกถึงก็คือ “บะหมี่” เพราะเป็นอาหารที่คนญี่ปุ่นนิยมบริโภค
บะหมี่ที่อันโดะคิดทำขึ้นไม่ใช่บะหมี่ทั่วไป แต่มันเป็น “บะหมี่สำเร็จรูป” ที่กินที่ไหนก็ได้ กินเมื่อไรก็ได้ ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการทำก็กินได้ เหมือนกับ “กาแฟสำเร็จรูป”
**ในปี 2501 บะหมี่สำเร็จรูป (บ้างเรียกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป) ก็ออกสู่ตลาดเป็นครั้งแรก**
แต่บะหมี่สำเร็จรูปที่อันโดะตั้งใจให้เป็นสินค้าอาหารสำหรับคนทั่วไป กลับไม่เป็นอย่างที่เขาคิด เพราะมันมีราคา แพงกว่าบะหมี่ปกติทั่วไปถึง 5-6 เท่า คนชั้นแรงงานที่เป็นกลุ่มเป้าหมายแต่แรกของอันโดะจึงไม่นิยม แต่เวลาเพียงไม่ถึงปี บะหมี่สำเร็จรูปก็เข้าร้านขายของชำได้มากขึ้น และค่อย ๆ แจ้งเกิดสำเร็จ ก่อนจะมีผู้ผลิตหน้าใหม่อื่น ๆ ตามมา
สำหรับประเทศไทย บะหมี่สำเร็จรูปเริ่มเข้าสู่ตลาดเป็นครั้งแรกประมาณปี 2515 แต่ก็เจอปัญหาเดียวกับการวางตลาดครั้งแรกในญี่ปุ่น คือ บะหมี่สำเร็จรูปราคาแพงกว่าบะหมี่ในร้านบะหมี่ทั่วไป หรือบะหมี่รถเข็น และผู้บริโภคเองก็ไม่คุ้นเคยกับการ “ชง” บะหมี่ด้วยน้ำร้อน แต่ปี 2516 ประเทศไทยมีภาวะเหตุการณ์ทางการเมืองไม่สงบ ประกอบกับปัญหาเศรษฐกิจ น้ำมันแพง ฯลฯ ทำให้อาหารมีราคาแพง และบางอย่างมีการขาดแคลน จึงกลายเป็นโอกาสของบะหมี่สำเร็จรูปที่ได้แจ้งเกิด เพราะได้ปรุงง่ายและเร็ว ราคาถูก (เพราะสินค้าอื่น ๆ ปรับราคาขึ้น)
วันนี้ “บะหมี่สำเร็จรูป” เป็นสินค้ามวลชน สำหรับคนส่วนใหญ่อย่างที่อันโดะตั้งใจแต่แรก ทุกครั้งที่มีประชาชนสำรองสินค้าและอาหาร เพื่อรับมือสถานการณ์การเมือง, ภัยธรรมชาติ หรือโรคระบาด บะหมี่สำเร็จรูปจะเป็นสินค้ากลุ่มแรก ๆ ที่หายไปจากชั้นวางสินค้าเสมอ
___________________
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
https://www.silpa-mag.com/history/article_87265
|
