การ ถ่ายภาพคนตาย เป็นที่นิยมอย่างมากในฝั่งยุโรป และอเมริกา เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 โดยพวกเขาจะทำการถ่ายภาพบุคคลอันเป็นที่รักที่เพิ่งตายจากไป เพื่อเก็บไว้เป็นตัวแทนของความทรงจำ หรือ Memento Mori (ภาษาละติน) เป็นการถ่ายภาพบุคคลที่เสียชีวิตแล้วไว้เป็นที่ระลึก กิจการถ่ายภาพนี้ได้รับความนิยมหลังจากมีการคิดค้นวิธีถ่ายภาพแบบ ดูแกรีโอไทพ์ (Daguerreotype) ในปี 1839 เนื่องจากบางคนไม่สามารถนั่งเป็นแบบในการเขียนภาพเหมือนบุคคลได้
.
และการถ่ายภาพดังกล่าวยังมีราคาถูกและรวดเร็วกว่า จึงเป็นที่นิยมสำหรับชนชั้นกลางที่ต้องการถ่ายภาพบุคคลอันเป็นที่รักที่เสียชีวิตไปแล้วเก็บไว้เป็นที่ระลึก ในช่วงยุควิกตอเรียน (Victorian Era) อัตราการตายของเด็กและทารกนั้นสูงมาก ภาพถ่ายส่วนใหญ่จึงเป็นภาพถ่ายของเด็กทารกหรือเด็กเล็กๆ และเมื่อมีการคิดค้นภาพแบบ Carte de Visite (ภาพเล็กๆ ที่อยู่บนการ์ด) ทำให้สามารถทำสำเนาภาพแจกจ่ายให้กับบรรดาญาติทั้งหลายได้อีกด้วย ส่วนถ้าผู้ตายเป็นผู้ใหญ่ ก็มีการจัดลักษณะท่าทางและถ่ายรูปร่วมกับสิ่งที่ผูกพันสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่เช่นเดียวกัน
.
การถ่ายภาพ Post-Mortem Photgraphy มีทั้งแบบที่ถ่ายใกล้ๆ (Close up) ใบหน้าและแบบถ่ายเต็มตัว ส่วนมากจะไม่นำเอาโลงศพเข้ามาประกอบ ศพที่นำมาถ่ายจะมีลักษณะเหมือนกำลังหลับลึกหรือมีการจัดท่าทางให้ดูเหมือนมีชีวิต บางครั้งก็ใช้วัสดุมาช่วยค้ำเปลือกตาเพื่อให้ดูเหมือนกำลังลืมตา หรืออาจจะใช้วิธีเขียนตาลงไปบนภาพเพื่อให้ดูมีชีวิตมากยิ่งขึ้น
.
ขอบคุณรูปภาพ-ข้อมูล buzzfeed.com,www.oddee.com, .palungjit.org
Cr.https://www.sanook.com/horoscope/107845/