ในสมัยก่อน มีเครื่องมือที่ใช้ลงโทษผู้หญิงที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม เช่น ชอบเถียงสามี, ซุบซิบนินทาเพื่อนบ้าน หรือแม้แต่การพูดเท็จ เครื่องมือชิ้นนี้เรียกว่า "Scold’s Bridle" หรือที่รู้จักกันในชื่อ "หมวกเหล็ก" ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่ถูกออกแบบให้มีแท่งเหล็กแหลมแทงเข้าไปในปากของผู้ถูกลงโทษ โดยมีจุดประสงค์เพื่อทำให้ผู้หญิงไม่สามารถพูดได้ หากพยายามพูดหรือส่งเสียง แท่งเหล็กจะแทงเข้าไปที่ปากและลิ้น สร้างบาดแผลอย่างรุนแรง และทำให้ผู้ถูกลงโทษต้องเงียบตลอดเวลา
.
การลงโทษนี้ไม่เพียงแค่เป็นการบังคับให้เงียบ แต่ยังเป็นการประจานต่อหน้าสาธารณะ เมื่อผู้หญิงต้องเดินไปทั่วเมืองในสภาพดังกล่าวเพื่อให้ทุกคนเห็นความผิดของตน การบังคับให้เงียบดังกล่าวยังสะท้อนให้เห็นถึงความคิดในสมัยนั้นที่ผู้หญิงต้องเชื่อฟังคำสั่งของสามีและปฏิบัติตามบทบาทที่กำหนดให้
.
หมวกเหล็กนี้มีลักษณะแตกต่างกันไปในแต่ละพื้นที่ แต่โดยทั่วไปแล้วจะทำจากเหล็ก มีส่วนที่แหลมคมจ่ออยู่ที่ปาก หรือมีเหล็กที่กดลงบนปากและลิ้น เพื่อไม่ให้ผู้หญิงสามารถพูดหรือขยับปากได้ และหลักการสำคัญของการใช้เครื่องมือชิ้นนี้คือการทำให้ผู้หญิงรู้สึกอับอายมากกว่าทำให้เกิดบาดแผลทางร่างกาย
.
แม้เครื่องมือชิ้นนี้จะเน้นไปที่การลงโทษทางจิตใจ แต่ในบางกรณีที่โทษหนักมาก ผู้หญิงอาจจะถูกกล่าวหาว่าเป็นแม่มด และได้รับการทำร้ายร่างกายในขณะที่สวมหมวกเหล็กนี้ด้วย
.
เครื่องมือ Scold’s Bridle ถูกบันทึกการใช้งานครั้งแรกในสกอตแลนด์เมื่อปี 1567 และในบางครั้งก็ถูกใช้กับผู้ชายเช่นกัน แม้ว่าในช่วงศตวรรษที่ 17 เมื่อเหล่าผู้แสวงบุญเดินทางไปยังทวีปอเมริกา จะไม่มีการนำเครื่องมือชิ้นนี้ไปด้วยก็ตาม แต่ในยุโรป เครื่องมือเหล่านี้ค่อย ๆ เสื่อมความนิยมไปตามกาลเวลา และทิ้งไว้เพียงแค่ร่องรอยทางประวัติศาสตร์ให้เราได้ศึกษาเท่านั้น